Tuesday, January 24, 2017

მართლაც და რა არის შობა ? 
უფლის შობამ რა უნდა უთხრას კაცობრიობას?
ეს ისტორია მოვისმინე საშობაო სიმღერასთან დაკავშირებით, რომელიც მოხდა შობის ღამეს, 1914 წელს დასავლეთ საფრანგეთში, პირველი მსოფლიო ომის დროს 
On Christmas Eve, 1914 in West France, WWI was still raging on, British and German soldiers locked in trench warfare, firing artillery and gunfire, but upon that night, both sides cease fire and the silence was broken by a man singing in the German trench. the rest of the German soldiers sung with him and the British join in. That song was Silent night. sung in both English and German in union. The following morning on Christmas day, they were preparing to attack each other again but General Fritz of the German forces emerged from the trench waving his arms, soon the soldiers followed with him. and soon British forces emerged from the trenches and meet their enemies in the middle of no man's land. They shook hands, greeting each other, giving each other food, alcohol, cigarettes and they played Soccer/football with Germans winning. They all hung out and talked, cutting up and console each other like brothers. Unfortunately it didn't last.. later that night, the fighting resumed, some of those soldiers who met each other, ended up killing each other. 
ჩავიკითხე და ტირილი მომინდა როგორი უსუსური ხდება ადამიანი, რომელსაც არ შესწeვს ძალა, რომ თქვას "მე ამისთვის არ მოვსუვალ რომ ჩემი სული დავამძიმო სხვისი სიცოცხლის მოსპობით", აუცილებელი არ არის იარაღი აიღო და მიუშვირო ადამიანს მოსკვლელად, „სიტყვა“ ყველაზე დიდი იარაღია, რომელიც კლავს და რომელიც აცოცხლებს.
 რამდენიმე წლის წინ ჩემს დედა ირინას  ვესტუმრე მამა ვიტალის სავანეში და მახსოვს მაშინ რომ მითხრა „დანით კაცსაც მოკლავ და პურსაც დაჭრიო“, რა საინტერესოა არჩევანი ადამიანის, არჩევანია მნიშვნელოვანი რას ირჩევს პურის დაჭრას რომ შენს მოძმეს გაუნაწილოთ თუ მასვე სიცოცხლე მოუსწრაფო...
თუკი სხვაზე ზრუნვის სურვილი გაგაჩნია არასოდეს გამოიყენებ დანას როგორც იარაღს, აი რატომ სწუხს მუდმივად ჩვენი უფალი, სწუხს ასე რომ გვძულს მის შვილებს ერთმანეთი, და როგორი პრობლემების და ბარიერების შექმნა შეგვიძლია ერთმანეთისთვის.
განა არ შეიძლებოდა ასეთი სიყვარული ბრძოლის ველზე გაგრძელებულიყო და ბოლოს დაბოლოს ყველას ერთად ეთქვა უარი სიძულვილზე, აქაც გამდედაოდა სჭირდება ადამიანს რომ „კომფორტის ზონიდან“ გამოვიდეს, მათ არ იციან შიშის იქით რა იმალება? შიში მისი უფროსებისა და აგრესიის წამომწყები „ბოსებისგან“ არადა ამდენი ადამიანის მართვის უნარი რომ ხალხმა მისცა, მისცა უფლება რომ მათზე ასე იბატონონ და არჩევანი პურის დაჭრასა და ადამიანის სიცოხლეს შორის გააკეთონ.
მართლადაც რისთვის მოვდივართ დედამიწაზე ნუთუ ამისთვის?






მე მგონია რომ ფულს ქალის ბუნება აქვს, მასავით შეუძლია გამრავლება, შენახვა, თუ ის ვერ მოიპოვეს მის

ლანძღვას იწყებენ, ეს ალბათ უცხო არ არის, არაერთხელ მოგვისმენია, როცა არ გამოსვლიათ მისი დაუფლება, დაპყრობა ათასი სიბინძურე დაუბრალებიათ.  ქალის  ღირსეულად მოპოვებას კი ღირებულებები სჭირდება, ვისაც უნდა რომ ღირსეულად მოიპოვოს და დაეპატრონოს მას, გამოიჩინოს ძლიერება ისე რომ იგრძნოს, რომ ის ღირსეულის ხელშია, რომ მას ჰყავს ის პატრონი ვისაც შესწევს ძალა და უნარი ფლობდეს  მის თავს, სწორედ მაშინქალი მთელი ცხოვრება ერთგული იქნება და მის გვერდით დარჩება,  იგი მოვა  აგაყვავებს და გაამრავლებს შენსცხოვრებას შენს ჯიშსა და გენს ამის ფლობას ირებულებები სჭირდება. ასეა ფულიც ვინც იცის როგორ მოეპყროს მას, იგი არასოდეს მოიხსენიებს მას როგორც უზნეოს, უწესოს, უსუსურს და კიდევ ათას სიბინძურედ.